‘Zwemmen in Selecta’

Beste David Van Reybrouck,

In Arnhem heb ik in Musis Sacrum geboeid én geëmotioneerd naar uw indrukwekkende lezing geluisterd en na afloop, toen ik u dat op de stoep van Musis Sacrum vertelde, raadde u me aan op deze pagina mijn vraag te stellen.

Ik ben geboren in 1942 in Soerabaja en direct met mijn moeder het kamp in gegaan. Zij deed dat trouwens uit eigen wil, want ze was een Indo en hoefde dus niet het kamp in. Maar omdat haar goede vriendinnen wél werden overgebracht naar Lampersari bedacht ze dat ze niet met een pasgeboren baby alleen achter wilde blijven en ging mee. Mijn vader werd naar de Birma Spoorweg gestuurd en na de oorlog hebben we nog tot 1952 in Indië gewoond, in Malang en later nog in Batavia. Ik heb daar heerlijke jeugdherinneringen aan overgehouden, zoals zwemmen in Selecta, een ijskoud zwembad in de bergen, waar we in konvooi in onze jeeps heenreden, met op de voorste Jeep een gebogen stang om de ijzeren draad die de rampokkers over de weg hadden gespannen te breken.

Mijn vader zat bij het KNIL, en zoals je vaker hoort werd er NOOIT over de oorlogstijd gesproken. Hij zat bij de Intendance. Zou dat de reden kunnen zijn dat hij niet heeft hoeven mee te doen aan moordpartijen, hoewel ik wel een keer onder zijn kussen een revolver vond?

Ik heb later van een oude dame (die als jong meisje in het kamp met ons in een piepklein huisje woonde en sliep, en die mij had opgespoord via de gemeente) gehoord dat mijn moeder in het kamp de wijsheid en kalmte zelf was, NOOIT geslagen door de Jap! Dat is wel wat anders dan wat Jeroen Brouwers in ‘Bezonken Rood’ beschrijft! Ik ben nu alles wat los en vast zit aan het lezen over mijn Indische roots en deze middag was daar een verrijking van. Dank!!!

Leonoor Mees